Hoog melkureum en tóch een eiwittekort in de pens

Het melkureum wordt gebruikt als graadmeter voor de eiwitvoorziening van koeien. Bij een hoger melkureum wordt er vaak vanuitgegaan dat er voldoende eiwit in de pens aanwezig is, of dat er zelfs sprake is van een overschot. Maar een ureumgehalte van 20 of hoger biedt niet altijd de garantie dat de eiwitvoorziening in de pens op orde is. 

Vooral bij de grove kuilen van dit jaar met een lager eiwitgehalte dan normaal kan het melkureum een normaal beeld vertonen, terwijl er toch een stikstoftekort is in de pens. Hoe kan dit?

  1. Energie en eiwit komen in de pens niet synchroon vrij

Pensbacteriën hebben vier maal meer energie dan eiwit nodig om microbieel eiwit te kunnen maken. Het is dus belangrijk dat in elke hap die een koe neemt, energie en eiwit zitten die gelijktijdig vrijkomen in de pens. Bevat een hap zeer snel eiwit uit een natte, snel verteerbare graskuil en daarnaast  energie uit droge, overrijpe, traag afbrekende snijmais, dan is dat niet optimaal.

Een koe kan weliswaar via bloed en speeksel stikstof of ureum recyclen, maar ook dat houdt een keer op. Bij een foute synchronisatie zal er meer eiwit via de penswand ontsnappen en zal een deel met de uitgescheiden urine worden afgevoerd. Als bewijs daarvan zal het ureumgehalte in de melk hoger zijn.

  1. Eiwittekort in de pens

Bij een tekort aan eiwit in de pens ontstaat er een overschot aan snel fermenteerbaar zetmeel. Hierdoor daalt de pH in de pens. De celwandafbrekende bacteriën die nodig zijn voor een goede penswerking, kunnen niet goed tegen een te lage pH en zullen uiteindelijk afsterven. Dit veroorzaakt pensverzuring. Koeien met pensverzuring hebben vaak een hoger melkureum.

Bij pensverzuring werkt de pens niet goed en kan er ook minder microbieel eiwit worden gemaakt. Het weinige eiwit dat er dan is in de pens, gaat dan ook nog voor een deel verloren. Dat geeft een melkureumbeeld dat niet in overeenstemming is met wat er in de pens speelt. Minder goed verteerde mest is vaak een teken dat er sprake is van een eiwittekort in de pens.

Celwandafbrekende bacteriën hebben 24 uur per dag een stikstofbron nodig om celwanden te kunnen afbreken. De laat gemaaide snede van dit jaar bevat veel celwanden en minder eiwit.

Bestaat de indruk, dat er ondanks de gevoerde raap- en sojaschroot toch nog een stikstoftekort in de pens is, dan is slow-release ureum (NitroShure) een beter product om bij te voeren dan gewoon voederureum. Gewoon voederureum is maar voor ongeveer 2 uur een stikstofbron in de pens, terwijl bij een slow-release ureumbron als NitroShure de stikstof gedurende 8 uur geleidelijk vrijkomt in de pens.

  1. Negatieve energiebalans

Ook de energiedekking in een rantsoen kan invloed hebben op het melkureum. Als een koe in een negatieve energiebalans komt, of een energietekort heeft op darmniveau, gaat ze aminozuren in de darm gebruiken als energiebron. Dit is inefficiënt en hierbij gaat ook veel stikstof verloren, wat ook weer een verhoogd melkureum laat zien. Er is dan vaak ook sprake van een verlaagd eiwitgehalte.

Beoordeel ureum over het hele koppel

Beoordeel het ureum niet alleen op tankmelkniveau. Dat geeft een gemiddeld beeld, maar zegt niets over of het in elke fase van de lactatie goed gaat. Kijk daarom op de melkcontrole-uitslag hoe het beeld over het gehele koppel is. De oudmelkte groep geeft het beeld weer van het basisrantsoen. Het melkureum van de koeien in de eerste helft van de lactatie laat een beeld zien inclusief het aangevulde krachtvoer. Dit laatste gaat natuurlijk niet op bij een volledig TMR-rantsoen.

Wilt u meer informatie over de werking van NitroShure? Neem dan vrijblijvend contact op met Speerstra Feed Ingredients B.V. via 0514-569001 of mail@speerstra.com / www.speerstra.com.